Η συμπερίληψη ατόμων όλων των ικανοτήτων και ηλικιών είναι ένα απόλυτο βασικό στοιχείο για τη συμπερίληψη λύσεων ασφάλειας.Ωστόσο, συνήθως έχει φύγει.
Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τη συμπερίληψη ως αρχή σχεδιασμού, ο Justin Fox, Διευθυντής Μηχανικής Λογισμικού για το PaymentsJournal και η πλατφόρμα NuData της NuData Security, ο Dave Senci, Αντιπρόεδρος Ανάπτυξης Προϊόντων, Mastercard, Αντιπρόεδρος Δικτύου και Ευφυών Λύσεων και ο Tim Sloane, Αντιπρόεδρος Πρόεδρος Συζήτηση.Η ομάδα καινοτομίας πληρωμών της Mercator Consulting Group.
Δύο κοινά προβλήματα που προκύπτουν συχνά κατά τις λύσεις ασφαλείας και την επαλήθευση ταυτότητας είναι η ικανότητα και η διάκριση λόγω ηλικίας.
«Όταν μιλάω για ικανότητα, στην πραγματικότητα εννοώ ότι κάποιος υφίσταται διακρίσεις σε μια συγκεκριμένη τεχνολογία λόγω της ικανότητάς του να χρησιμοποιεί φυσικές συσκευές», είπε ο Senci.
Ένα πράγμα που πρέπει να θυμάστε σχετικά με αυτούς τους τύπους εξαιρέσεων είναι ότι μπορεί να είναι προσωρινές ή υπό όρους, για παράδειγμα, επειδή τα άτομα που δεν έχουν πρόσβαση στο Διαδίκτυο δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση στο Διαδίκτυο, δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση στο Διαδίκτυο.Μπορεί επίσης να είναι μόνιμες, όπως άτομα που δεν μπορούν να συμμετάσχουν στη βιομετρική ταυτοποίηση μέσω δακτυλικών αποτυπωμάτων λόγω έλλειψης χεριού.
Τόσο οι ικανότητες της κατάστασης όσο και οι μόνιμες ικανότητες επηρεάζουν πολλούς ανθρώπους.Το ένα τρίτο των Αμερικανών ψωνίζει μέσω Διαδικτύου και το ένα τέταρτο των ενηλίκων έχει αναπηρία.
Οι διακρίσεις λόγω ηλικίας είναι επίσης συχνές.«Ακριβώς όπως η ικανότητα επικεντρώνεται στον αποκλεισμό λόγω των σωματικών ικανοτήτων ενός ατόμου, η διάκριση λόγω ηλικίας επικεντρώνεται στον αποκλεισμό γύρω από το μεταβαλλόμενο επίπεδο τεχνικού αλφαβητισμού στις ηλικιακές ομάδες», πρόσθεσε η Fox.
Σε σύγκριση με τους νέους, οι ηλικιωμένοι είναι πιο επιρρεπείς σε παραβιάσεις ασφάλειας ή κλοπή ταυτότητας στη διάρκεια της ζωής τους, γεγονός που τους καθιστά πιο προσεκτικούς και προσεκτικούς όταν χρησιμοποιούν συσκευές στο σύνολό τους.
«Εδώ, χρειάζεται πολλή δημιουργικότητα για να προσαρμοστείς σε αυτές τις συμπεριφορές, διασφαλίζοντας παράλληλα ότι δεν θα χάσεις καμία ηλικιακή ομάδα», είπε η Fox.«Η ουσία εδώ είναι ότι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζεται κάποιος στο Διαδίκτυο και ο τρόπος με τον οποίο τον επαληθεύουμε και αλληλεπιδρούμε μαζί του δεν πρέπει να τον διακρίνει ανάλογα με τις ικανότητές του ή την ηλικιακή του ομάδα».
Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο αποκλεισμός είναι η ακούσια συνέπεια της μη συνεκτίμησης των μοναδικών διαφορών των ανθρώπων στο σχεδιασμό του προϊόντος.Για παράδειγμα, πολλοί οργανισμοί βασίζονται σε μέτρα ελέγχου ταυτότητας που βασίζονται σε φυσικά και βιολογικά χαρακτηριστικά.Αν και αυτό μπορεί να βελτιώσει την εμπειρία χρήστη και πληρωμής για μεγάλο μέρος του πληθυσμού, αποκλείει εντελώς άλλους.
Στην πραγματικότητα, σχεδόν το ένα τέταρτο (23%) των Αμερικανών με ετήσιο εισόδημα μικρότερο από 30.000 $ δεν έχουν smartphone.Σχεδόν οι μισοί (44%) δεν διαθέτουν οικιακή ευρυζωνική υπηρεσία ή παραδοσιακό υπολογιστή (46%) και οι περισσότεροι άνθρωποι δεν διαθέτουν υπολογιστή tablet.Αντίθετα, αυτές οι τεχνολογίες είναι σχεδόν πανταχού παρούσες σε νοικοκυριά με εισόδημα τουλάχιστον 100.000 $.
Σε πολλές λύσεις, μένουν πίσω και οι ενήλικες με σωματικές αναπηρίες.Στις Ηνωμένες Πολιτείες, περίπου 26.000 άνθρωποι χάνουν μόνιμα τα άνω άκρα τους κάθε χρόνο.Σε συνδυασμό με προσωρινές και περιστασιακές διαταραχές όπως τα κατάγματα, ο αριθμός αυτός εκτινάχθηκε στα 21 εκατομμύρια άτομα.
Επιπλέον, οι διαδικτυακές υπηρεσίες συνήθως δεν απαιτούν τα περισσότερα από τα προσωπικά στοιχεία που ζητούν.Οι νέοι συνηθίζουν περισσότερο να παραδίδουν τα προσωπικά τους στοιχεία, αλλά οι ηλικιωμένοι είναι λιγότερο πρόθυμοι.Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ζημιά στη φήμη και σε κακή εμπειρία χρήστη για ενήλικες που συσσωρεύουν ανεπιθύμητα μηνύματα, κατάχρηση ή κόπο.
Ο μη δυαδικός αποκλεισμός φύλου είναι επίσης ευρέως διαδεδομένος.«Δεν βρίσκω τίποτα πιο απογοητευτικό από έναν πάροχο υπηρεσιών με τη μορφή φύλου που προσφέρει μόνο δυαδικές επιλογές», είπε η Fox.«Λοιπόν, κύριε, κυρία, κυρία ή γιατρέ, και δεν είμαι γιατρός, αλλά αυτή είναι η λιγότερο προτιμώμενη μορφή φύλου μου, επειδή δεν περιλαμβάνουν το Mx.Επιλογές», πρόσθεσαν.
Το πρώτο βήμα στην αποσύνθεση των αρχών αποκλειστικού σχεδιασμού είναι να αναγνωρίσουμε την ύπαρξή τους.Όταν συμβεί η αναγνώριση, μπορεί να σημειωθεί πρόοδος.
«Μόλις αναγνωρίσετε τον [αποκλεισμό], μπορείτε να συνεχίσετε να εργάζεστε σκληρά και να έχετε κατά νου ποιες λύσεις [υπό κατασκευή] και τον ευρύτερο αντίκτυπο της λύσης μπορεί να έχουν, ώστε να μπορείτε να τις θέσετε ως προτεραιότητα στην επίλυση του προβλήματος».Αλεπού .«Ως διευθυντής μηχανικής λογισμικού και εκπαιδευτικός, μπορώ να πω χωρίς επιφυλάξεις ότι κάθε κομμάτι της επίλυσης αυτού του προβλήματος ξεκινά με τον τρόπο που σχεδίασες αρχικά τη λύση».
Η συμμετοχή διαφόρων ατόμων στην ομάδα μηχανικών καθιστά πιο πιθανό τα προβλήματα σχεδιασμού να εντοπιστούν και να διορθωθούν το συντομότερο δυνατό.Πρόσθεσαν: «Όσο πιο γρήγορα προσαρμόσουμε την προσέγγισή μας, (τόσο πιο γρήγορα) θα διασφαλίσουμε ότι θα ληφθούν υπόψη οι διαφορετικές ανθρώπινες εμπειρίες».
Όταν η ποικιλομορφία της ομάδας είναι χαμηλή, μπορεί να χρησιμοποιηθεί μια άλλη μέθοδος: τα παιχνίδια.Αυτό μοιάζει σαν να ζητάτε από την ομάδα σχεδιασμού να γράψει παραδείγματα φυσικών, κοινωνικών περιορισμών και περιορισμών ώρας της ημέρας, να τους κατηγοριοποιήσει και στη συνέχεια να δοκιμάσει τη λύση έχοντας κατά νου αυτούς τους περιορισμούς.
Ο Sloan είπε: «Πιστεύω ότι θα δούμε τελικά αυτή η ικανότητα αναγνώρισης ατόμων να γίνεται όλο και καλύτερη, ευρύτερη σε εμβέλεια και ικανή να λαμβάνει υπόψη όλους αυτούς τους τύπους ζητημάτων».
Εκτός από την ευαισθητοποίηση, είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι η ασφάλεια και η ευκολία χρήσης δεν είναι λύσεις που ταιριάζουν σε όλους.Ο Senci είπε: «Αυτό είναι για να αποφύγουμε τη συγκέντρωση όλων σε μια μεγάλη ομάδα, αλλά για να ξέρουμε ότι ο καθένας από εμάς έχει τη δική του μοναδικότητα».«Αυτό είναι για να προχωρήσουμε σε μια πολυεπίπεδη λύση, αλλά και για τους χρήστες.Παρέχονται επιλογές.»
Μοιάζει με τη χρήση παθητικού βιομετρικού ελέγχου ταυτότητας για την επαλήθευση ατόμων με βάση την ιστορική συμπεριφορά και τη μοναδικότητά τους, ενώ συνδυάζεται επίσης με ευφυΐα συσκευής και ανάλυση συμπεριφοράς, αντί για τη δημιουργία μιας ενιαίας λύσης που βασίζεται στη σάρωση δακτυλικών αποτυπωμάτων ή σε κωδικούς πρόσβασης μίας χρήσης .
«Καθώς ο καθένας από εμάς έχει τη δική του ανθρώπινη μοναδικότητα, γιατί να μην εξερευνήσουμε τη χρήση αυτής της μοναδικότητας για να επαληθεύσουμε την ταυτότητά μας;»κατέληξε.